www.konkursliteracki.fora.pl

nemona

Czytać, czy nie czytać? Oto jest pytanie. Współczesny człowiek ma tak szeroką ofertę dostępu do informacji i rozrywki, że czytanie może stać się czynnością dla hobbistów. Tak przynajmniej twierdzą niektórzy pesymistycznie nastawieni do naszej kultury futurolodzy. Ciekawe, co na ten temat myślą nasi forumowicze.

formic

Czytac oczywiście. Czytanie pobudza wyobraźnię!!!! Poza tym dostęp do informacji i rozrywki...owszem ale właśnie wszystko jest na skalę masową a to czasami nie daje odpowiednich efektów. W "masie" nie jest trudno się pogubić.

adam

Czytac, czytac, tylko co? Przeciez jak mowi lacinskie przyslowie: litera docet - litera nocet czyli literatura uczy - literatura szkodzi.

kaffeebohne

adam

1.Historycy czesto zwracaja uwage na fakt, ze chociazby powstanie warszawskie bylo zorganizowane przez ludzi, ktorzy byli wychowani na romantycznych wzorcach i po prostu nie mogli postapic inaczej, jak nie podjac walki, mimo ze kleska byla przesadzana, bo byli otoczeni przez wrogow.
Moj brat przeczytal kiedys przy obiedzie rodzinie jakis fragment, ktorym on sie zachwycal, chyba tylko dlatego, ze co drugie slowo to bylo przeklenstwo. Jakos nie umial mi wytlumaczyc, co tak naprawde ksiazka wniosla do jego zycia (chyba to, ze petryfikacja przeklenstw w slowie drukowanym uprawomocnilo niejako uzywanie takiego jezyka). Literatura, ktora nie przyczynia sie do rozwoju jezyka, wrecz go wulgaryzuje - szkodzi. (oczywiscie nie uwazam, ze nigdy i nigdzie nie wolno przeklinac i ze literatura ma byc wolna od tego rodzaju wyrazen).
3. Jezeli po przeczytaniu czegos nie czuje sie lepszy, madrzejszy, jesli sie nie dowiedzialem czegos o sobie, o innych, czy o swiecie i prawach w nim rzadzacych, to przeczytanie jakiejs ksiazki to dla mnie strata czasu. A ze czas jest synonimem zycia i stanowi on dobro nieodnawialne, ten kto traci czas - traci zycie, wiec w tym sensie jest to szkodliwe, nieprawidlowa alokacja czasu.

kaffeebohne

adam

Dlatego napisalem: "czytac, czytac. Tylko co?" Smile

nemona

Czytanie to pożywienie dla ducha, dlatego trzeba uważać, żeby ,jak pisze kaffeebohne , uniknąć niestrawności po zakalcu literackim . należy sięgnąć do klasyki, a więc n a początek proponuje : Dostojewski / Zbrodnia i kara/, Kafka, /Proces/, Gombrowicz / Ferdydurke/, Stendal /Czerwone i czarne / Tyle na początek. Najlepiej zacząć do Stendala, jest z tej listy najłatwiejszy, potem Dostojewski, Kafka i Gombrowicz. Te książki to oczywiście kropla w morzu literatury pięknej, ale od czegoś trzeba zacząć.

kaffeebohne

Tylko co? Najlepiej wszystko co w ręce wpadnie. Przeważnie już po pierwszym akapicie widać czy warto czytać dalej czy nie. Ja przynajmniej stosuję tą metodę i póki co się sprawdza - otwieram książkę na przypadkowym miejscu, czytam akapit lub dwa, jak mnie odrzuci to nie czytam dalej, jak się spodoba zaczynam od początku.

Nie cierpię czytać recenzji. Przeważnie psują cały efekt. A już do szewskiej pasji doprowadza mnie interpretacja utworu i analizy w stylu "co autor chciał przekazać".
Nie lubiłam też narzucanych lektur szkolnych. Ze wszystkich lektur podobał mi się tylko "Szatan z siódmej klasy" Smile

Pozostałe to była istna tortura.
Z drugiej strony cieszę się, że w szkole nie przerabiałam np. "Mistrza i Małgorzaty" bo gdyby mi kazano zrobić charakterystykę bohaterów, streszczenie treści i analizę środków stylistycznych to zapewne dziś szczerze nie cierpiałabym tego utworu.

Wracając do treści wątku - czytać warto. Żadna inna rozrywka nie daje takiego pola do popisu dla wyobraźni. Kto raz trafił na dobrą lekturę, zasmakował dobrego tekstu, delektował się genialnym zdaniem i dał pokierować emocjami pisarzowi - nigdy nie porzuci czytania.
Różne rodzaje sztuki mają różne działanie. Każda sztuka znajdzie swojego amatora.

Możliwość, że czytanie będzie rozrywką dla hobbistów jest możliwa... Tak się teraz zastanawiam, czy czasem tak już nie jest od dawna?

adam

Widze 2 podejscia do odpowiedzi na pytanie, co czytac.
1. Klasyke - podejscie obiektywne (cos jest cenne i to jest fakt)
2. Podejscie subiektywne - patrze i jesli mnie odrzuca, to nie czytam, a lektury w szkole byly dla mnie tortura.
Jak te podejscia pogodzic?
Druga sprawa,czy istnieja jakies dziela klasyczne, ktore przeczytac z jakichs wzgledow nalezy,nawet jesli ktores z nich mi nie podchodzi?
Mysle, ze tak. Nasuwa sie tu chocby Biblia, czy Szekspir. Inna kwestia, jakie pomniki literatury nalezy do takiej kategorii zaliczyc, kto ma o tym zadecydowac i przy zastosowaniu jakich kryteriow?

kaffeebohne

nemona

Adamie, nie rozumiem co to znaczy : 'nie podchodzi mi ? ' Czy nie masz w Biblii fragmentów, które kochasz i znasz na pamięć? Nie ze względów religijnych ale czysto ludzkich, lubisz określony fragment, bo dotknął Twojej duszy, bo wyraził coś, co czułeś od zawsze, albo dlatego , że ukazał Ci taki aspekt ludzkiej psychiki, jakiego nie spodziewałeś się znaleźć? Powodów, dla których czytamy klasykę jest mnóstwo, ale to te dzieła kształtowały nas, to kim jesteśmy, bezpośrednio, poprzez ich czytanie, lub pośrednio, bo żyjemy w środowisku społecznym ukształtowanym kulturowo na tej właśnie klasyce, jeśli zatem chcesz dowiedzieć się kim jesteś, jaki jesteś i dlaczego, czytaj klasykę, ale nie tylko, jak już mówiłam wszystko , co tworzymy, cały nasz kulturowy krąg ukształtowany jest na wzorcach zapisanych w wielkich dziełach.

formic

Polecam ksiażkę Chomskyego "Polityka Anarchizm Lingwistyka". nie zawsze się z nim zdadzam ale faktem jest, ze podziwiam jego intlekt. Polecam więc dzieła Chomskyego jako swego rodzaju prowokację do szerszych dyskusji. Myślę, ze jego kontrowersyjne poglay i przy tym trafne spostrzeżenia moga temu posłyzyć.

nemona

Czytanie książek, to spotkania z drugim człowiekiem, a przecież każde spotkanie z mądrym człowiekiem poszerza nasze horyzonty. Ile w życiu mamy okazji by spotkać i posłuchać co myślą: Chomski, Dostojewski, Eco, Lem, Dawkins czy Hawking , że wymienię tych, których kocham najbardziej? Na szczęście są ich dzieła i możemy 'posłuchać' ich punktu widzenia.

formic

nawiązując do wcześniejszych wypowiedzi ja powiedziałabym raczej, że
ignorantia littera nocet !